Hier zit zowel de brievenbus als de bel achter een hek. Daarom is er een gat in het hek gemaakt waardoor je met je arm toch nog bij de bel of de brievenbus kunt. Dat… Meer
Post
Vorige maand werd het krantje ‘The Express’ rondgestuurd, gepubliceerd door Pieter Stapel. The Express verscheen 5 keer in de periode 1986-1988, dertig jaar geleden dus. De aanleiding om een nieuw exemplaar te laten verschijnen was een voetreis door de Chiltern heuvels in Engeland.
Het gevouwen krantje werd voorzien van een wikkel en op 11 oktober verzonden via PostNL. Als snel bleek dat alleen de wikkel aankwam bij de ontvangers, voorzien van een speciale sticker door PostNL. In de sorteermachines was de inhoud uit de wikkel geschoven.
Daarom werd op 13 oktober een nieuwe oplage gedrukt en verzonden, nu in een envelop. Die bereikte in de meeste gevallen rond 15-17 oktober de geadresseerden.
Een maand later wordt echter alsnog bij in elk geval één ontvanger een exemplaar in de originele wikkel afgeleverd. De afstempeling was half op de wikkel, half op de inhoud terechtgekomen:
In dit geval zat de wikkel heel krap om het krantje en is het daardoor heelhuids door de geautomatiseerde sortering en stempeling gekomen. Ook de fluoricentiestreep en matrixprint-code waren normaal aanwezig (maar niet geprint op een witte ondergrond, want deels op de inhoud). Waarom de aflevering dan zolang op zich heeft laten wachten blijft gissen. Al die tijd moet het poststuk ergens zijn gebleven. Is het wellicht in een lus terechtgekomen, omdat de sorteercode niet goed leesbaar was? Een gek idee dat het mogelijk wekenlang rondjes heeft gedraaid op het sorteercentrum, maar niet ondenkbaar.
Container
Dit is geen modern flatgebouw, maar een stapel afvalcontainers op zijn kant. Ze liggen op een gemeenteterrein aan de rand van de stad te wachten tot ze weer ergens een ondergronds kunnen gaan. Tot die tijd voorziet de gemeente Amsterdam ze van een sticker, zo blijkt:
Daar is geen speld tussen te krijgen.
Stijl
Tamelijk merkwaardige keuze van de NS om een conductrice op een poster af te beelden in een soort mangastijl. Zo’n figuurtje zonder neus en eigenlijk ook zonder uitdrukking. Wat of wie wil de NS hier mee bereiken? Er zit ook al geen spatie meer tussen ‘Fluiten’ en het = teken. Mogen we nog wel fluitend uitstappen?
Intelligent
Opgediept uit 2013, deze schermafbeelding van spraakassistent Siri. Twee jaar na de introductie sprak de assistent alleen Engels. In London werd het door Apple georganiseerde iTunes Festival gehouden.
Het leek me niet meer dan logisch dat Siri daarvan het programma zou kennen. Maar die dacht dat het misschien een film genaamd ‘Festival’ was.
Op de vraag of Siri wel eens gehoord had van het iTunes Festival kwam destijds als antwoord een Chinees gezegde over geruchten. Inmiddels spreekt Siri spreekt Nederlands en is een klein beetje slimmer geworden. Het iTunes festival bestaat niet meer, maar Siri opent braaf de iTunes app als dat woord in de zin voorkomt.
(P.S. Vraag Siri eens ‘Hoe klinkt een beatbox?’)
Klimaat
De klimaatverandering is ook tot de Stopera in Amsterdam doorgedrongen. Het water staat de gemeenteraadsleden tot aan de lippen. Daarom is wegens de aanhoudende klimaatklachten de deur gesloten, om zo weinig mogelijk CO2 het pand te laten ontsnappen. Probeer het om de hoek.
Gloeilamp
Het tijdperk van de gloeilamp mag dan voorbij zijn, maar als vorm is deze juist weer helemaal terug: in café’s, restaurants, winkels, etalages en bij mensen thuis. Inmiddels zitten er led-draadjes en lampjes in, maar de vorm van de lamp is zo herkenbaar dat die gehandhaafd blijft. In bovenstaand geval bestaat de schroefdraad echter uit horizontale deukjes.
Kleur
De kleur van de nieuwe sigarettenpakjes (vanaf 2020) is bepaald. Volgens marktonderzoeker GfK is uit onderzoek gebleken dat Pantone 448 C het meest geassocieerd wordt met teer, vuil en de dood. Terwijl de kleur Pantone 16-1546 Living Coral dan juist weer tot kleur van het jaar verkozen is (door Pantone zelf). Misschien leuk om eens een krantje uit te brengen in alleen die twee kleuren, om te zien hoe daar op wordt gereageerd… (hoewel de kleur van 2019 geen CMYK waarde heeft, hmm).
Wachten
Het heeft iets weg van een Droste-effect: je zit te wachten op een station, met uitzicht op een poster waarop iemand op een ander perron aan het wachten is. Leuker kunnen ze het niet maken bij de NS.
